Witam Was Wszystkich serdecznie. Na moim blogu pragnę się z Państwem podzielić szerokimi zagadnieniami z zakresu problematyki społecznej, medycznej, przyrodniczej i nie tylko. Będę bardzo zobowiązany za Państwa krótkie komentarze. Pobieranie i kopiowanie tekstów własnych bez zgody autora zabronione.
poniedziałek, 1 sierpnia 2016
AVES SŁOWIK - ANIELSKI ŚPIEW
HEJ WITAM WAS WSZYSTKICH MOI MILI NA ŚWIECIE
Przekazuję słowa szacunku i uznania za poświęcenie chwili czasu na czytanie mojego bloga.
SŁOWIK należy do rodziny ptaków drozdowatych. Jest słowik szary, bekwarek i słowik rdzawy. To rodzina ptaków drozdowatych. Obok słowika do ptaków drozdowatych należą : Kos zwyczajny, Drozdek rudy, Drozdek samotny, Paszkot, i małe ptaki drozdowate : Pleszka, Kopciuszek i Rudzik.
Rudzik to jeden z najpiękniejszych śpiewaków, obok słowika. Rudzik ma ceglasto - czerwone podgardle. Dlatego jest piękny i śpiewa już przed wschodem słońca.
Słowik jest ptakiem wędrownym. Na zimę wędruje do Afryki. Wędrówki ptaków mają charakter dziedziczny /decyduje o tym genetyka/. Ptaki odlatują do ciepłych krajów po osiągnięciu dojrzałości wędrówkowej. Do Polski i Europy ptaki przylatują w celach rozrodczych i większą niż w Afryce podaż pokarmu. W czasie tych wędrówek część ptaków mniejszych ginie. Są pożerane przez ptaki drapieżne /ptaki drapieżne czyhają na krew mniejszych ptaków / lub giną z powodu warunków atmosferycznych. Dlatego słowiki i podobne ptaki mają lęgi 3 do 4 razy w roku.
Dystans przelotowy ptaków wędrownych wynosi do 3 tysięcy kilometrów, a niektórych ptaków nawet do 4 tysięcy kilometrów. Uwarunkowania ptaków wędrownych można podzielić na : lęgowe, przelotne, zalatujące i przypadkowo zalatujące. Brak wędrówki niektórych ptaków ma charakter geograficzny. A wędrówki to jak wyżej, już genetyka. W Polsce słowik podlega ochronie.
Jak się dobrze wsłuchamy w przepiękny głos słowika, to usłyszymy śpiew w różnej tonacji, wtedy Twoja, moja dusza się raduje, a Niebo i Aniołowie coraz bardziej wielbią Boga. A tak bardziej osobiście, to słuchasz śpiewu słowika i według polskiego przysłowia "jesteś w skowronkach". Słowik śpiewa dla Ciebie, kiedy los przez życie kroczy i słuchając słowiczego śpiewu, niech Ci życie płynie beztrosko. Słowik zawsze przylatuje do Polski i Europy i chociaż jeszcze jest wysoko w obłokach już czujemy, że szybko nadleci i przepięknie zaśpiewa i przytuli nas wspólnie myślami na dobry los szczęścia, które z kolei doda Ci wiary, do drzwi Twojego serca i je otworzy z nadzieją na lepsze dziś i jutro.
Niebiański, delikatny i piękny głos słowika sprawi, że z rozkoszą popatrzysz w Niebo, które wraz z tym śpiewem uskrzydli Ciebie skrzydłami błękitnymi i wspaniale lśniącymi. I staniesz się promienną cząstką światła jasnego jak księżyc w pełni i gwiazdą, która ze stałą częstotliwością migocze nocą wraz z perlistą kroplą szczęścia.
I ta kropla szczęścia wleje się też w Twoje myśli, jako symbol niebiańskiego uniesienia i szczęśliwego spełnienia. I wtedy dopiero popłynie po policzku łza radości, spełnienia i szczęścia.
W każdy nowy dzień najpiękniejsza róża w Rajskim ogrodzie Eden sprawi, że nie będzie już burzy. A w Edenie znowu rozkwitną róże o wielu kolorach, które staną się przepiękną barwą Miłości z mocą wielkiej siły. Bo co miłe to i dobre. A kto miłuje, bywa zdrów.
Najpiękniej słowiki śpiewają w okresie godowym i najpiękniej śpiewają zawsze w pobliżu gniazda. To samiczka wybiera najpiękniejszego śpiewaka potem składa 3 lub 4 jaja Przyroda nie znosi próżni, zwłaszcza w majową, noc i majowy dzień słychać najpiękniejsze trele małego przecież słowika. Ten śpiew jest rytmiczny, to niepowtarzalna, super kompozycja. To melodyjny falujący przepiękną tonacją śpiew małego ptaka, a brzmi jak najwspanialsza, super melodia, w której słychać cudowną muzykę na flet, świsty, gwizdy tych słowiczych treli.
Znakomici pisarze, poeci w swoim wielkim zachwycie imponująco opisali najpiękniejszy głos słowika.
Polska pisarka, Eliza Orzeszkowa w powieści "Nad Niemnem" pisze: "Słowicze głosy umilały noce ". Największy polski poeta Adam Mickiewicz w wierszu "Świtezianka", urzeczony przyjemnymi, pięknymi trelami słowika pisze: "Stój, stój - odpowie - hardy młokosie. Pomnę, co ojciec rzekł stary. Słowicze wdzięki w mężczyzny głosie, a w sercu lisie zamiary".
Także w kulturach wielu narodów ten szlachetny słowik był, jest i będzie natchnieniem wielu artystów z wielu dziedzin, sztuki i twórców literatury: poezja i bajki. Dlatego też poeci nazywani są słowikami słowa. Liryka miłosna kojarzona jest ze śpiewem słowików i ogrodem z najpiękniejszymi kwiatami i owocami. Słynny obrońca dzieci, Jan Korczak w znanym utworze "Legenda o pieśni" pięknie to opisuje.
Także inne dziedziny sztuki między innymi : rzeźba, malarstwo, akwarele, używają głosu słowika jako motywu. Muzyka rozrywkowa też używała w nazewnictwie nawiązania do głosu słowika i w tej dziedzinie przyznawano nagrody "Bursztynowego Słowika" w Sopocie.
Ten wspaniały ptak z najpiękniejszym głosem wśród ptaków na stałe wpisał się w kulturę i religię narodów. W wielu religiach chrześcijańskich urzekający śpiew słowika jest symbolem anielskiego głosu, więcej jest symbolem spełnienia marzeń i pragnień i natchnieniem wielu poetów. To także symbol szczęścia i bogactwa. To przykład symboli w kierunku podnoszącym na duchu, pozytywnym.
Pesymiści przepiękny głos słowika w różnych kulturach narodów wiązali z żałobą, bólem, pożegnaniem. Kultury niektórych narodów wnosiły do życia społecznego czasem sprzeczne odcienie, w tym zabobony, przesądy, wcześniej nawet czary, przysłowia o negatywnej treści.
M a j to w tej szerokości geograficznej "miesiąc zakochanych", romantyczne chwile przy dźwięcznych trelach słowików. Najkrócej mówiąc s ł o w i k to ptak wolny. Jako symbol wolności był i jest zwiastunem szczęścia. A gdy nie ma wolności, to słowik w klatce nie śpiewa. Kraje Wschodu uważały słowika jako symbol tęsknoty za rajską wolnością i królestwa niebiańskiego.
Z uwagi na szeroką tonację w głosie słowika myślę, że Niebiosa wyposażyły go w zdolności pedagogiczne.
NAJSERDECZNIEJ WAS POZDRAWIAM, WASZE RODZINY I PRZYJACIÓŁ. DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ.
"Ptasie plotki" - Jan Brzechwa Photo: Slowik szary
Usiadła zięba na dębie:
-Na pewno dziś się przeziębię !
Dostanę chrypki być może,
Głos jeszcze stracę, broń Boże,
A koncert mam zamówiony
W najbliższą środę u wrony.
Jęknęły smutnie żołędzie:
- Co będzie, ziębo, co będzie ?
Leć do dziecioła, do buka,
Niech dzięcioł ciebie opuka !
Podniosła lament sikora:
- Podobno zięba jest chora ! Photo : Marocco Mewa szuka chleba
Gil z tym poleciał do szpaka:
- Jest sprawa taka a taka,
Mówiła właśnie sikora
Że zięba jest ciężko chora.
Poleciał szpak do słowika:
- Ze słów sikory wynika,
Że zięba już od miesiąca
Po prostu jest konająca.
Słowik wróblowi polecił,
By trumnę dla zięby sklecił.
Rzekł wróbel do drozda: - Droździe,
Do trumny przynieś mi gwoździe.
Stąd dowiedziała się wrona,
Że zięba na pewno kona.
A zięba nic nie wiedziała,
Na dębie sobie siedziała.
Aż jej doniosły żołędzie,
Że koncert się nie odbędzie,
Gdyż zięba właśnie umarła
Na ciężką chorobę gardła.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz