протестантство, Protestantism, protestantismo, protestantisme, Protestantismus,
protestantismo, protestanttisuus, protestantism, protestantism
Pozwolę sobie powtórzyć ostanie zdanie z części pierwszej tego tematu, że historia reformacji jest nierozerwalnie związana z osobami i działalnością M. Lutra, U. Zwingliego oraz J. Kalwina.
Marcin Luter /1483 - 1505/ urodził się w rodzinie górników, w której spędził niełatwe dzieciństwo. W roku 1505, wypełniając przyrzeczenie, wstąpił do zakonu augustianów w Erfurcie. Piętnaście lat spędzonych w zakonie to okres wewnętrznej pracy nad zakonnikiem dążącym do doskonałości, ciążyło poczucie
własnej marności i grzeszności. Pewnego dnia, w czasie wykładu w Witemberdze doznał o l ś n i e n i a, które sam nazwał „doświadczeniem wieży” - „Turmerlebnis”. Rozmyślając nad listem św. Pawła do Rzymian zrozumiał, że s p r a w i e d l i w o ś ć e w a n g e l i c z n a n i e j e s t k a r ą B o ż ą o r a z, ż e m i ł o ś ć B o ż a c z y n i c z ł o w i e k a s p r a w i e d l i w y m p r z e z j e g o w i a r ę. To odkrycie, całkowicie katolickie jak wiemy, zmieniło radykalnie życie Marcina Lutra. Wtedy był to rok 1514. Od tego momentu dotąd zakonnik augustianin Marcin Luter rozpoczął swoją działalność reformatora. Jego dzieła, które dały podstawę doktrynie reformacji nie mają już charakteru syntetycznego wykładu.
Bezpośrednim pretekstem publicznego wystąpienia Marcina Lutra była akcja udzielania odpustów tym wszystkim, którzy przyczynili się do budowy nowej bazyliki Św. Piotra. Zorganizował ją na polecenie papieża Leona X /10/ arcybiskup Magdeburga Albrecht Brandenburski. Marcin Luter, oburzony nadużyciami związanymi z akcją odpustową, ogłosił 4 września 1517 roku 95 krytycznych tez, które miały być zawieszone na drzwiach katedry w Wittenbergu. Opublikowane i rozprowadzone po całej Europie, uczyniły z Marcina Lutra przywódcę protestu przeciwko korupcji Kościoła rzymskiego. Wokół M. Lutra skupili się przedstawiciele różnych tendencji anty-rzymskich : humaniści, zainteresowani reformą teologii, książęta i politycy dążący do osłabienia politycznych wpływów papiestwa i zagarnięcia ziem kościelnych, gminy i księstwa dążące do zrzucenia z siebie ciężaru podatków należnych Rzymowi, księża, którzy znaleźli się w konflikcie z prawem kościelnym oraz rewolucjoniści żądający radykalnych zmian społecznych. Ciąg dalszy nastąpi.
Bardzo serdecznie pozdrawiam Was Kochani moi. Dziękuję za uwagę.
Cyprian Kamil Norwid
Wiersz : P i ó r o
I wlano w ciebie duszę nie anielską, czarną,
Choć białym włosem strzępisz wybujałą szyję
I wzdrygasz się w prawicy wypalonej skwarną
Posuchą - a za tobą długie żalów chryje
Albo okrągłe zera jak okrągłe grosze
Wtaczają się w rubryki, zaplecione giętko,
Jak zrachowane jaja, kiedy idą w kosze
Ostrożnie i pomału. - Czasem znowu prędko
Nierozerwany promień z ciebie głosek tryska
I znakiem zapytania jak skrzywioną wędką
Łowisz myśl, co opodal ledwo skrzelą błyska...
O, pióro! Tyś mi żaglem anielskiego skrzydła
I czarodziejską zdrojów Mojżeszowych laską,
- Tylko się w tęczowane barwiąc malowidła,
Nie bądź papugą uczuć ani marzeń kraską -
Sokolim prawem wichry pozagarniaj w siebie,
Nie płowiej skwarem słońca i nie ciemniej słotą;
Dzikie i samodzielne, sterujące w niebie,
Do żadnej czapki klamrą nie przykuj się złotą.
Albowiem masz być piórem nie przesiąkłym wodą
Przez bezustanne wichrów i nawałnic wpływy,
Lecz piórem, którym ospę z krwią mieszają młodą
Albo za wartkie strzałom przytwierdzają grzywy.
Warszawa, 22 marca 1842
Photo : Dubaj - Zjednoczone Emiraty Arabskie. Hotel, na lewo można popływać.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz