HEJ BARDZO SERDECZNIE WITAM WAS DRODZY PRZYJACIELE W KRAJU I POZA KRAJEM
Rozwój doktryny chrześcijańskiej doprowadził do nieuniknionych sporów teologicznych, w następstwie których powstały odrębne Kościoły. W roku 431 sobór w Efezie potępił Nestoriusza / micha /z Konstantynopola, który utrzymywał, że w Chrystusie istnieje jedynie natura boska, lecz nie jest on całkowicie Bogiem. Uchwały soboru efeskiego spowodowały odejście od Kościoła Powszechnego Wschodniego Kościoła Syryjskiego. Dwadzieścia lat później na
soborze chalcedońskim odrzucono herezję Eutychesa / zwaną monofizytyzmem. Herezja ta była przeciwieństwem teorii Nestoriusza, kładła nacisk na boską naturę Chrystusa, pomniejszając równocześnie czynnik ludzki. Uchwały soboru w Chalcedonie nie tylko nie rozwiązały problemu, ale zapoczątkowały długi kryzys w łonie Kościoła. Kryzys ten doprowadził do schizmy. Od Kościoła Powszechnego odeszły Kościoły, które nie zaakceptowały decyzji podjętych w 451 roku. Były to :
Kościół armeński, Kościół syryjski / Jakobici /, Kościół egipski /koptyjski /, Kościół etiopski, i Kościół indyjski.
W odróżnieniu od Bizancjum Kościół na Zachodzie miał bardzo scentralizowaną organizację. Elementami decydującymi o spoistości Kościoła rzymskiego były : wspólny łaciński język i jeden obrządek religijny, własne prawo kanoniczne, kultura scholastyczna w państwie kościelnym, a przede wszystkim prymat papieża jako głowy Kościoła rzymskiego.
Inaczej było w strukturze Kościoła Wschodniego. Kościół na Wschodzie był podzielony na liczne patriarchaty, w których decydującą rolę odgrywał patriarchat w Konstantynopolu. Ostatecznie głęboki spór między Kościołem rzymskim i Kościołem konstantynopolitańskim doprowadził do zerwania tak bardzo ważnej dla obu Kościołów jedności. W historii tych Kościołów zostało to określone jako tak zwana schizma wschodnia. Jest to wielka szkoda dla chrześcijaństwa w świecie ludzi wierzących, czyli chrześcijan.
Wiersz Ks. JANA PAŁYGI SAC
Dać Bogu szansę
Pogubiłeś się w życiu
Zmarnowałeś dane ci możliwości
Zrobiłeś wiele złego
I dziś mówisz, że wszystko stracone
Że przegrałeś życie
I wszystko skończone.
To nieprawda, póki człowiek żyje
Wszystko jest możliwe.
Co mam robić? – pytasz.
Odpowiadam – dać Bogu szansę
Otworzyć się na Jego działanie
Dać Mu wolną rękę w dysponowaniu sobą
Odpowiadać na impulsy łaski
Pozrywać niepotrzebne więzy
Stać się wolnym
Wyrażać gotowość pójścia
Gdzie wskaże Jego ręka
A potem modlić się, pracować i czekać.
On bowiem sam wybiera czas łaski.
Na zdjęciu obraz z beatyfikacji papieża Jana Pawła II w Watykanie. Obecnie już święty Jan Paweł II papież.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz